Wat is de intentie van de terugkerende belemmering?
Heb je een gedachte die je elke keer remt? Eentje die als een boomerang bij je terug lijkt te komen? 'Ja, maar ik wil geen coach zijn.' Dat was er eentje van mijn klant.
Ze was al een tijdje aan het werk om op een andere manier haar bedrijf voort te zetten, maar eigenlijk kwam ze niet veel verder dan wat ze expliciet niet wilde. Misschien herken je dat. Dat je heel helder hebt 'wat níet', maar dat het je niet lukt te vinden 'wat dan wél'.
Deze klant is haar bedrijf aan het herijken en we kijken echt helemaal hartstikke fris naar wie ze is, wie ze als ondernemer wil zijn en wat ze wil bereiken. Bij alle ondernemers begin ik met een schone lei. We leggen er alleen op wat we wél willen, wat wél goed voelt, waar wél graag aan werken.
En deze krachtige dame kwam binnen met 'ik wil geen coach meer zijn'.
Helder.
Dat kan.
Het is interessant.
Ze vertelt dat ze in haar werk vaak 'leeg' achterbleef na coachsessies. Ze had het gevoel dat anderen íets kwamen halen. Haar coachees gingen energiek naar huis, en zij bleef leeg achter. Niet heel fijn.
Natuurlijk hadden we dit kunnen onderzoeken. Maar dat doe ik niet. Niet direct. Zelden pak ik het eerste op waar klanten mee binnen komen. Het is goed te weten wat er speelt. Welke stevige gedachten er zijn.
En wat is er daarnaast nog meer?
Ik ga bewust op zoek naar wat wél stroomt.
Dat is waar mijn aandacht naar uitgaat.
Dan komen we onderweg, als we die stroom volgen, als vanzelf die stevige gedachte weer tegen.
Alleen dit keer komen we die gedachte tegen vanuit een andere plek. Vanuit de energie die iemand weer ervaart. Dan is er ruimte om anders naar die gedachte te kijken.
Waarvoor behoedt deze gedachte je?
Voor haar was het onder andere dit:
Snelle keuzes maken.
Kiezen voor het voor de hand liggende.
Genoegen nemen met het bekende.
En wat wil die gedachte voor je? Stel dat die gedachte het beste met je voor heeft, hoe helpt deze je?
Hij remt me. Geeft me de ruimte om verder te kijken. Vertraagt. Maakt dat ik vrijer beweeg. Als het dat niet is, dan kan het dus ook iets anders zijn.
De intentie van die gedacht is een fijne.
Die helpt bij het proces.
Als zo'n stevige gedachte er mag zijn, en je begrijpt de waarde van die gedachte, dan ontstaat er ruimte. Als je er niet tegen vecht. Je hoeft het nog niet te geloven, maar stel dat het waar is en goed bedoeld is, wat is er dan?
Als je die gedachte krijgt, dan kan het goed zijn dat je die ruimte en het vrije veld kunt gebruiken. Neem het. Benut het. Want de timing van dit soort gedachten is vaak subliem. Echt.
Duw dus gedachten die je op het eerste gezicht niet helpen niet zomaar weg. Naming is taming. Door ze te zien, voor vol aan te nemen en de ruimte te geven voor de positieve kracht, helpt het je en remmen ze niet meer.
Ontdek wat die gedachte voor je doet. Wat is het effect van die gedachte op het proces waar je in zit?
En dat lukt het beste vanuit een plek waar je energie lekker stroomt. Niet vanuit de pijn, het vastzitten in bepaalde patronen. Het lukt beter als je eerst voelt dat er ergens wel iets stroomt. Dus kies ervoor dit onderzoek te doen op een moment dat je je goed voelt. Dat je niet middenin gedoe zit, maar als je mijmerend op een bankje zit in het park bijvoorbeeld. Haal dan die gedachten is naar voren en onderzoek het.
Waarvoor wil het je behoeden?
Wat brengt het je als je het wel volgt?
