Weerstand als signaal voor verbetering
‘Ik kan het wel.
Ik ben er zelfs goed in.
Maar tóch stop ik ermee.
Ik heb er geen zin meer in.
Ik word er niet meer blij van.’
Als ik die woorden uitspreek naar mijn coach, hoor ik mijn moeder in gedachten: ‘dan maak je maar zin’. Toen ik mijn ogen sloot, zag ik zelfs haar priemende vinger. ‘Geen zin hebben, dat kan, maar dat negeren we. Je doet je best maar. Je zet je tanden maar even op elkaar. En hup. Doorzetten.’
‘Geen zin hebben’
Ik spreek met mijn coach over een situatie van ‘geen zin hebben’ en onderzoek waar mijn weerzin mee samenhangt. Vanuit de blik: wat wil er gebeuren? Waartoe word ik uitgenodigd? Want ik geloof dat ‘geen zin hebben’ een boodschap is, dat er íets niet klopt in de lijn van zingeving. Dat het een signaal is, dat je iets doet dat niet (meer) past bij wie je bent.
Daarom ben ik ook geen voorstander om als ondernemer geforceerd ‘zin te maken’ (als het al kan). Het is in mijn visie geen kwestie van tanden op elkaar zetten, maar van ruimte scheppen. Afstand nemen. Nieuwsgierig worden.
Los van het applaus
Ook al kun je iets goed, dan kan het op een gegeven moment niet meer jouw ding te zijn. En tuurlijk: het is heel vleiend, om applaus te krijgen voor iets dat je goed kan. Beloond te worden. Met goede deals en fijne financiële zekerheid. Ik ken het maar al te goed uit mijn corporate-tijd. Op applaus presteren kan een tijd goed gaan. Maar als je het zelf niet kan waarderen, puur vanuit je eigen essentie, los van het applaus, dan ontstaat er scheefgroei. Dat uit zich op den duur in stress, burnout en dat begint met zoiets als ‘geen zin hebben’.
Ruimte voor nieuw
Uit het onderzoek met mijn coach kwam, dat ik een paar dingen niet meer wilde, zoals type vraagstukken en specifieke vormen van begeleiding. Zelfs over ‘type ondernemer’ haalde ik de kaasschaaf. Klaar. Genoeg. Ik maakte ruimte voor het nieuwe en zo ontdekte ik dat ik mijn bedrijf CanvasLab had uitgespeeld. En daarom verkocht ik het in september vorig jaar. Daar ging mijn ‘uithangbord’ voor strategische sessies en trajecten. Maar het was goed. Het was voor mij klaar. Tijd voor afscheid. Voor een punt.
En door die punt ontstond er tegelijkertijd een nieuwe fase. Die punt betekende minder strategisch en meer persoonlijk. Meer verdieping in heleenmoes.nl. De plek waar ik al langere tijd ondernemers begeleidde in hun persoonlijk proces. Een rol die mij steeds beter was gaan passen.
Meer doen vanuit zijn
Mijn ondernemersavontuur heeft sindsdien veel turbulentie gekend. Meer en meer land ik ten volle op de plek van heleenmoes.nl. Daar waar het ten diepste gaat over je bevlogenheid als ondernemer vinden, over vertrouwen en over dat volgen. Meer doen vanuit zijn. De juiste keuzes maken, op het juiste moment. Gehoor geven aan je verlangens, je bewustzijn verruimen en ontdekken wat er wil gebeuren in plaats van geforceerd duwen en trekken om iets voor elkaar te krijgen.
Wat doe jij met ‘geen zin hebben’?
Ik vind het elke keer weer wonderlijk waar mijn onderzoek naar ‘geen zin hebben’ me brengt. En wat een enorme verbetering het teweeg kan brengen. Daarom: hoe is het eigenlijk met jouw ‘geen zin hebben’? Sluit jij er je ogen voor? Ben jij vaak aan het duwen en trekken? Of durf je het anders te doen en ook tijd vrij te maken in plaats van je tanden op elkaar te zetten? Durf je te kiezen voor zelfonderzoek, voor je een zakelijke beslissing neemt?
Ik gun het je van harte. Omdat je dan op de plek van bevlogenheid uitkomt. En die is vervullend. Weet ik uit ervaring. Wil je dit? En zoek je een veilige ruimte voor dit waardevolle zelfonderzoek, dan coach ik je graag.
